Magdalena Kowalska, Ouvroir de litanie potentielle? Litanie de Jean Meschinot / Jacques Roubaud entre la tradition des chants royaux et celle des litanies poétiques contemporaines, „Journal of Philology and Intercultural Communication — Revue de philologie et de communication interculturelle”, 3 (2019) nr 1.
Przedmiotem artykułu jest analiza Secondes litanies de la Vierge (1991) Jacques’a Roubaud, co pozwala odsłonić trzy typy relacji, w jakich te utwory mogą być rozpatrywane: między formą litanii liturgicznej a chant royal w formie fixée, między regułami tworzenia litanii i regułami literatury potencjalnej oraz między litanią liturgiczną a litaniami poetyckimi XX wieku. Głównym celem artykułu jest prezentacja dzieła Jacques’a Roubaud jako wyrafinowanej publicznej odpowiedzi na dzieło jednego z Grand Rhétoriquers, Jeana Meschinota (1420–1491), autora Litanies de la Vierge. Poeta współczesny podejmuje zarówno treść dawnych chant royaux, jak i zasad kompozycyjnych wprowadzonych przez Meschinota, tworząc dzieło, które wpisuje się formułę współczesnych wierszy mających być litaniami, nie podejmując jednak tej ścieżki, którą wytyczyły utwory poetów, takich jak Bonnefoy, Stéfan, and Claudel.